نقش میانجی خودکارآمدی در رابطه بین انواع انگیزش شغلی خودتعیین‌گری با فرسودگی و اشتیاق شغلی پرستاران

نوع مقاله : مقاله پژوهشی اصیل

نویسندگان

• احسان عظیم پور ¹
• سهیلا جلیلیان ²
• رضا محمدزاده ³

¹ دانشگاه تبریز

² دانشگاه چمران

³ دانشگاه ارومیه

چکیده

زمینه و هدف: پرستاران به دلیل شرایط سخت شغلی، با عوامل تنیدگی زای متعددی روبه رو می باشد که می تواند بر سلامتی جسمی و روانی و همچنین شرایط شغلی آن ها تأثیر بگذارد. هدف از این پژوهش تعیین نقش میانجی خودکارآمدی در رابطه بین انواع انگیزش شغلی خودتعیین‌گری با فرسودگی و اشتیاق شغلی است.
روش بررسی: روش اجرای این پژوهش توصیفی (غیر آزمایشی) و طرح پژوهش همبستگی از نوع تحلیل مسیر است. جامعه‌ی آماری مربوط به این پژوهش، شامل پرستاران بیمارستان‌های شهرستان‌ خوی بودند که 200 نفر از پرستاران به عنوان نمونه آماری این پژوهش به شیوه‌ی نمونه‌گیری خوشه‌ای تصادفی ساده انتخاب شدند. برای جمع‌آوری داده‌ها از پرسشنامه‌های انگیزش شغلی خودتعیین‌گری بلیس (1993)، فرسودگی شغلی ماسلاچ (1993)، اشتیاق شغلی اسکافیلی، مارفیتنز، پینتو، سالانوا و بیکر (2002) و خودکارآمدی شرر و همکاران (1982) استفاده شد.
یافته‌ها: نتایج نشان داد رابطه خودکارآمدی با انگیزش درونی(40/0r=)، اشتیاق شغلی(46/0r=) و فرسودگی شغلی (34/0- r=)، انگیزش بیرونی(18/0- r=) و بی‌انگیزگی (28/0-r= ) است. رابطه فرسودگی شغلی با انگیزش درونی (26/0-r= )، اشتیاق شغلی (17/0-r= ) و بی‌انگیزگی (13/0r=) است. رابطه اشتیاق شغلی با انگیزش درونی (26/0r= ) و بی‌انگیزگی (21/0-r= ) می‌باشد. انواع انگیزش شغلی خودتعیین‌گری، خودکارآمدی را پیش‌بینی می‌نماید. خوکارآمدی، فرسودگی واشتیاق شغلی پرستاران را پیش‌بینی می‌کند. معادلات ساختاری نشان داد خودکارآمدی نقش میانجی را در رابطه بین انواع انگیزش شغلی خودتعیین‌گری با فرسودگی و اشتیاق شغلی دارد.‌

کلیدواژه‌ها

• خودکارآمدی
• انگیزش شغلی خودتعیین‌گری
• فرسودگی شغلی
• اشتیاق شغلی

---