رابطه سبک های فرزندپروری والدین با خودناتوان سازی و خودکارآمدی مددجویان کمیته امداد امام خمینی (ره)

نوع مقاله : مقاله پژوهشی اصیل

نویسندگان

• علی زینالی ¹
• لیلا فعال مسکین ²

¹ هیات علمی دانشگاه آزاد ارومیه

² کارمند کمیته امداد ارومیه

چکیده

مقدمه: سبک های فرزندپروری والدین پیامدهای کوتاه مدت و بلند مدت زیادی بر کودکان دارد. پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه سبک های فرزندپروری والدین با خودناتوان سازی و خودکارآمدی مددجویان انجام شد.
روش کار: این پژوهش توصیفی – تحلیلی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری این پژوهش همه مددجویان کمیته امداد امام خمینی (ره) شهر ارومیه در سال 1393 بودند. از میان آنان 342 نفر (189 زن و 153 مرد) با روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب شدند. همه آنان پرسشنامه های سبک های فرزندپروری، خودناتوان سازی و خودکارآمدی را تکمیل کردند. داده ها با روش همبستگی پیرسون و رگرسیون چندمتغیری با کمک نرم افزار SPSS-19 تحلیل شدند.
یافته ها: یافته ها نشان داد سبک مقتدر با خودناتوان سازی رابطه منفی و معنادار و سبک های مستبد و سهل گیر با خودناتوان سازی رابطه مثبت و معنادار داشتند. همچنین بین سبک مقتدر با خودکارآمدی رابطه مثبت و معنادار و سبک های مستبد، سهل گیر و بی اعتنا با خودکارآمدی رابطه منفی و معنادار وجود داشت (01/0p≤). علاوه بر آن سبک های فرزندپروری والدین به طور معناداری توانستند 67 درصد از تغییرات خودناتوان سازی و 61 درصد از تغییرات خودکارآمدی را پیش بینی کنند (0005/0p≤).
نتیجه گیری: سبک های فرزندپروری والدین می توانند بر خودناتوان سازی و خودکارآمدی نقش اساسی داشته باشد. بنابراین پیشنهاد می شود مشاوران و روانشناسان بالینی برنامه های مناسبی برای آموزش سبک های فرزندپروری جهت مداخله در خودناتوان سازی و خودکارآمدی طراحی کنند.

کلیدواژه‌ها

• سبک های فرزندپروری
• خوناتوان سازی
• خودکارآمدی
• مددجویان کمیته امداد

---